(dopatrzyć się)

См. также в других словарях:

• dopatrywać się – dopatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} obserwując, znajdować w czymś lub w kimś coś znaczącego, istotnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dopatrzyć się u siebie błędów wychowawczych. Dyrektor dopatrzył się niedociągnięć w zakładzie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dopatrzyć — dk VIb, dopatrzyćtrzę, dopatrzyćtrzysz, dopatrzyćpatrz, dopatrzyćtrzył, dopatrzyćtrzony dopatrywać ndk VIIIa, dopatrzyćtruję, dopatrzyćtrujesz, dopatrzyćtruj, dopatrzyćywał, dopatrzyćywany «dopilnować, dojrzeć coś, zaopiekować się czymś należycie …   Słownik języka polskiego

• doszukać się — dk I, doszukać sięam się, doszukać sięasz się, doszukać sięają się, doszukać sięaj się, doszukać sięał się doszukiwać się ndk VIIIb, doszukać siękuję się, doszukać siękujesz się, doszukać siękuj się, doszukać siękiwał się «szukając znaleźć,… …   Słownik języka polskiego

• odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… …   Słownik języka polskiego

• upatrzyć — dk VIb, upatrzyćrzę, upatrzyćrzysz, upatrz, upatrzyćrzył, upatrzyćrzony upatrywać ndk VIIIa, upatrzyćruję, upatrzyćrujesz, upatrzyćruj, upatrzyćywał, upatrzyćywany 1. zwykle dk «patrząc, obserwując, przyglądając się wyszukać, znaleźć, wybrać… …   Słownik języka polskiego

• celowość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. celowośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwość czegoś polegająca na służeniu czemuś, byciu przydatnym do osiągnięcia jakiegoś celu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Celowość… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dopatrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dopatrywaćruję, dopatrywaćruje, dopatrywaćany {{/stl 8}}– dopatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dopatrywaćtrzę, dopatrywaćtrzy, dopatrywaćtrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} obserwować, śledzić coś lub kogoś uważnie;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

• kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na …   Słownik frazeologiczny

• wypatrzyć — 1. Wypatrywać oczy «patrzeć uważnie, z natężeniem (aby kogoś, coś zobaczyć)»: Andrzej znajduje się teraz w sam raz na owym podługowatym płaskowyżu, który zamykał z drugiej strony nieckowatą kotlinkę. Wypatruje oczy w tym mglistym, bladawym… …   Słownik frazeologiczny

• wypatrywać — 1. Wypatrywać oczy «patrzeć uważnie, z natężeniem (aby kogoś, coś zobaczyć)»: Andrzej znajduje się teraz w sam raz na owym podługowatym płaskowyżu, który zamykał z drugiej strony nieckowatą kotlinkę. Wypatruje oczy w tym mglistym, bladawym… …   Słownik frazeologiczny